йыгыжтарыше

1. прич. от йыгыжтараш.

2. прил. надоедливый. Йыгыжтарыше айдеме надоедливый человек.

□ Йыгыжтарыше урок пытыш. К. Исаков. Закончился надоедливый урок. Кодын шыже – ночко жап, йыгыжтарыше лавыртыш. М. Казаков. Осталась осень позади – время слякоти, надоедливое ненастье.